Yalvaç Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Yalvaç Evde Masaj-Bayan Masör Esra St. Louis şehri Avrupa’daki tıbbi denetim modeline dayanan bir Fahişelik Kararnamesi’ni yürürlüğe soktu. Hastalandığı kabul edilen fahişeler bir doktor tedaviye karar verene kadar kilit altında tutulacaktı. Bu kararname büyük gürültü kopardı. Ahlakçılar fuhuşun resmen onayı olarak gördükleri bu uygulamaya hücumrken, feministler tıbbi kontrollerin müdahaleciliğine ve şiddetine karşı çıktılar. Protestoculardan Frances Willard, St. Louis’in sonunun fahişelerin beyaz örtülü otomobillerle muayeneye taşındığı Paris şeklinde olacağı ihtarsında bulunmuş oldu: “O korkunç arabalar şimdiye kadar Hıristiyan kadınların gördüğü en içler acısı kafileydi.” 1874’te kararnamenin iptali için yüz bin kişinin imzaladığı bir dilekçenin peşinden Fahişelik Kararnamesi iptal edildi.

(Uzun arzuçeyi Missouri yargı organına götüren kişilerin yanında beyaz giysili genç kızlar vardı.) öteki ABD şehirleri de benzer kararnameler üzerinde düşündü, fakat St. Louis şehrindeki sorunlardan ve Birleşik Krallık’ta Bulaşıcı Hastalıklar Yasası’nın yoğun halk yardımıyla feshedilmesinden sonra sorun kapandı. Bu noktadan itibaren şehirdeki genelev bölgelerine çoğu zaman hoşgörme gösterilse de buralar her vakit yasadışıydı ve polis baskınına uğrayabilirdi. Her yerde olduğu benzer biçimde, fahişeler, özellikle “yoz ırksal kökenlere” sahip olanlar zührevi hastalıklar yaymakla suçlanıyordu. Doktorlar ve politikacılar sex ticareti meydana getirilen bölgeleri göçmen kadınların cinsel hastalıklar yaydığı “zührevi bataklıklar” diye nitelendiriyorlardı.

Yalvaç Evde Masaj-Bayan Masör Esra

Yalvaç Evde Masaj-Bayan Masör Esra Gelgelelim aslabir uyarı genelevlere alan kişi akınını kesemedi. Fahişelerin etnik kökeni çoğu zaman fiyatlarına yansıyordu. Sözgelimi Nell Kimball’ın işlettiği genelevin fiyat listesi şöyleydi: “Beş para etmez Meksikalılar, Zenciler, Çinliler ve Japonlar 50 sent. Fransızlar 75 sent. Ve Amerikan Yankiler 1 dolar.” (“Büyük Matilda” lakaplı Nevadalı bir fahişe kendini “136 kiloluk siyah tutku” diye tanıtıyor ve bir saatine 50 sent, üç saatine 1 dolar fiyat koyuyordu.) [135] Çinli hanımlar, özellikle de fahişeler, ABD’de yabancı düşmanlığının hedef tahtasındaydılar. Bu hanımların bağışıklığa sahip olduklarına ve taşıdıkları ölümcül mikropları bağışıklık sahibi olmayan beyaz nüfusa cinsel veya başka yollarla bulaştırdıklarına inanılıyordu. Bu görüş ırkçı bir hezeyanla sınırlı değildi. Amerikan Tıp Derneği, Çinli fahişelerin Amerika’nın kan dolaşımını zehirleyip zehirlemediğini inceledi.

Bir doktorun kongreye sunduğu rapor şu uyarıda bulunuyordu: “Benim görüşüme bakılırsa vasıfsız Asyalı işçi virüsü beyaz adam için kesinlikle ölümcüldür… Tedavi edilemez durumdaki Çinli fahişelerden bulaşan frengi hastalığına yakalanan beyazlar var.” 1865’te San Francisco şehri Şehir Sınırları İçindeki Çin Genelevlerini Kapatma yönergeı’nı kabul etti ve ertesi yıl California Çin Genelevlerine Baskı Yasası’nı yürürlüğe soktu. Bu yasalar hem yalancı hekimliğin hem de Californialıların Çinli işçilere beslediği ilkel nefretin ürünüydüler fakat bunun coğrafi kapsamı sınırlıydı.